Translate

ให้บทกวีได้เดินทางด้วยตัวของมันเอง

วันอังคารที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2559

       คิดหวนครั้งเริ่มต้น  ตรึงใจ ลูกเอย
ถึงท่านผู้นำไป              เก่งกล้า
พ่อประสิทธิ์ประสาทให้   ข้ามฝั่ง  ดั่งฝัน
ครูจักนำก้าวหน้า           อย่าช้า แทนคุณ

สวัสดีครับพ่อครู ผมรู้สึกดีใจและเสียดายในเวลาเดียวกัน ที่ได้ทราบว่าพ่อต้องก้าวเดินไปในทางที่ก้าวหน้าทางการงานของพ่อ ทุกสิ่งเป็นไปตามกาลเวลา แต่คุณงามความดี ความรู้ ความรัก คำสอน ที่พ่อได้มอบให้ มันยังอยู่ในใจเสมอมา ขอบคุณพ่อมากๆนะครับ ผมอยากกลับไปหาพ่อนะครับ แต่เพราะเหตุหลายๆอย่างที่ผมไม่สามารถกลับไปเยี่ยมพ่อได้ ผมรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้กลับไป
 ขอโทษพ่อนะครับที่เคยเป็นเด็กเกเร ขอโทษพ่อที่ทำให้พ่อไม่สบายใจ แต่ผมก็รักพ่อ คิดถึงพ่อนะครับ
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย สิ่งศักดิ์ทั้งหลาย คุ้มครองพ่อของลูก จงดลบันดาลให้พ่อของลูกมีความสุข สุขภาพร่างกายแข็งแรง  สำเร็จและก้าวหน้าในหน้าที่การงาน  สมปรารถนาในทุกๆสิ่งที่ได้ตั้งใจนะครับพ่อ
ขอบคุณพ่อสำหรับทุกๆสิ่งที่พ่อได้ให้ลูกคนนี้นะครับ พ่อคือแบบอย่างที่ดีของผมเสมอมาครับ….
#นัทธพงศ์  เฉลิมพงษ์ รหัสประจำตัว ๐๑๐๔๐


       คิดถึงครูที่ให้     รู้ความ ลูกเอย
ถึงท่านผู้ปลูกงาม      งอกกล้า
พ่อเพียรพร่ำทุกยาม   สร้างศิษย์  สู่ฝัน
ครูดั่งพ่อตัวข้า          เปี่ยมล้น บุญคุณ...

#จดหมายถึงพ่อครู "กฤษฎา พิมพันธ์"



  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น