ก่อนขะน้อยสิแต่ง เขียน หรือสงสัยเกี่ยวกับโคลงสี่สุภาพ ขะน้อยกะสิยกมือใส่หัวก่อน เพื่อเป็นการระลึกถึง พระคุณพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ที่ให่เอาได้ใหญ่เป็นผู่เป็นคน ที่เผิ่นได่สั่งได้สอนป้อนควมฮู้้ให้ ขะน้อยกะสิระลึกฮอด พ่อขุนรามคำแหง ที่เผิ่นได้คิดค้นลายสือไทยขึ้นมา จนกลายเป็นอักษรไทยให่เฮาได้เขียนจนสุมื่อนี่ คึดฮอด พ่อสุนทร ภู่ ผุเผิ่นเป็นกวีสี่แผ่นดิน ล่ะกะสุดท้าย พ่อศรีปราชญ์ ที่ขะน้อยยกยอล่ะกะถือว่าเป็นผุฮู้ในเรื่องโคลงสี่สุภาพอีกผุหนึ่ง 

แต่มีอีกแนวนึงที่ขะน้อยสิเฮ็ดก่อนแต่งโคลงสี่สุภาพ คือ การเขียนโคลงสี่สุภาพแม่แบบขึ้นไว้เบิ่งหรือเปรียบเทียบ เพื่อเป็นการทบทวนถึงฉันทลักษณ์ที่ถืกต้อง (เคล็ดลับข่อยเด้อ๕๕๕) โคลงแม่บทนี่มาจากเรื่อง ลิลิตพระลอ เนื้อควมว่า

ถ้าจำโคลงสี่สุภาพบทนี้ได้ กะสิฮู้ฮอดฉันทลักษณ์ได้บ่ยากเลยครับผม