จดจำจำจดไว้         เล่มบาง

จำจดบ่จืดจาง           แจ่มจ้า

เรื่องร้อยสิบเส้นทาง    พันหมื่น ชื่นขม

ราวเสกสร้างสรรค์ข้า   โลกล้วน เรียบเรียง

        

     บทประพันธ์ข้างต้น เป็นโคลงสี่สุภาพที่ข้าพเจ้าเขียนขึ้น ในวันที่ข้าพเจ้าได้สมุดบันทึกเล่มบางเล่มใหม่ ขนาดเอห้าเห็นจะได้ เป็นขนาดที่ข้าพเจ้าพอใจ สนนราคาเล่มละสิบห้าบาท ทำจากกระดาษที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม (อันที่จริงข้าพเจ้าคิดว่า ธรรมชาติคงไม่อยากเป็นมิตรกับเราสักเท่าไรนะ) ข้าพเจ้าเขียนโคลงบทนี้ ตั้งใจแต่ง”ขึ้นมาเพื่อเป็นสิ่งเตือนความจำต่อใจว่า “การจดบันทึก ก็สามารถเก็บเรื่องราวในอดีต ความรู้สึก ในช่วงเวลาที่เราผ่านมาแล้วได้เช่นกัน"  ข้าพเจ้าเลือกที่จะเขียนไว้ที่หน้าแรกของสมุดบันทึก เพื่อจะบอกกับตัวเองว่า การจดบันทึกนั้นดีแค่ไหน…